نقد مقاله پژوهشی در اعتبار رساله ذهبیه 1

نقدمقاله1

یکی از رسا‌له‌های کتاب بحارالانوار رساله ذهبیه(طب الرضا) است پیرامون متن و سند این رساله بحثها و مقالاتی چند نگاشته شده است، تازه‌ترین مقاله نوشته شده پیرامون این موضوع پژوهشی در اعتبار رساله ذهبیه است.

می خواهیم این مقاله را به بوته نقد گذاشته و برخی از مطالب آن را کنکاش کنیم زیرا این مطالب و استدلالهای آن به نظر می رسد دارای اشکالاتی است. التبه طی چند پست نقد این مقاله را کامل خواهیم کرد...

برای مشاهده کامل به ادامه مطلب مراجعه فرمایید:

 

ادامه نوشته

مباحث نقد الحدیث2

مباحث نقدالحدیث2  

مباحث قبلی اشاره به تعاریف و اشکالات آنها است در این پست به اشکالات دیگر آن تعاریف و بررسی تعریف مختار خواهیم پرداخت:

این دو تعریف از اهل سنت است که آنها خلاصه نقد را در علم درایه و رجال می بیند و در تعاریف آنها این دو علم پررنگ تر است. اما در بین شیعه نقد الحدیث هم در بین درایه و رجال بحث شده است و به عنوان یک علم مستقلی تعریفی از آن نشده است....

در ادامه مطلب مراجعه فرمایید:

 

ادامه نوشته

مباحث نقد الحدیث1

تعریف نقد الحدیث:

نقد در لغت دارای ده معنا است:

1.    نقد=تمییز، العاجل، نظر مستمر و متمرکز به شیئ،ذکر عیب و معیوب بودن،النقر،زدن، الدغ، خوردن و پوست انداختن،سوزش زبان، پایین از مردم، اعطائ است.

نقد الحدیث در اصطلاح دارای معانی متعددی است:...

(به ادامه مطلب مراجعه فرماییدِ)

 

ادامه نوشته

بررسی روایت افتادن ازار پیامبر (ص)در صحیحین3

تعارض با روایات دیگر:

نکته ایی که باید متذکر شویم این است که روایات متعارض را فقط در کتب اهل سنت بررسی کرده‌ایم زیرا   نزد شیعه مسلّم است که این روایت از جعلیات است و آن را به پیامبراعظم(ص) نسبت داده‌‌اند(الغدیر ج9ص271) از این رو تعارض آن در روایت اهل سنت که برخی آن را قبول کرده اند بررسی کرده‌ایم.

این روایت با چند دسته از روایتهای مختلف، تعارض دارد:

دسته اول: روایاتی هستند که رسول خدا(صلی الله علیه و اله و سلم) سفارش به پوشیدن عورت و حیا می کنند.

 وله صلى الله عليه وآله وسلم : الحياء من الإيمان والإيمان في الجنة ،والبذاء من الجفاء والجفاء في النار «حیا از ایمان است و شخص با ایمان در بهشت است و ناسزا گو از قول(ستم کار) است است و قائل او در آتش است.» (قال المنذري في الترغيب والترهيب 3 : 165 )

وقوله صلى الله عليه وآله وسلم : الحياء والعي من الإيمان وهما يقربان من الجنة ويباعدان من النار ، والفحش والبذاء من الشيطان وهما يقربان من النار ويباعدان من الجنة .«حیا و نارسایی زبان از ایمان است و این دو امر نزدیک می کنند به بهشت و و دور می گرداند از جهنم و ناسزا و زبان درازی نزدیک هستند به جهنم و دور هستند به بهشت» (أخرجه الطبراني كما في الترغيب والترهيب 3 : 165 .)...

(به ادامه مطلب مراجعه فرمایید)

 

 

ادامه نوشته